Bladmuziek

Oorspronkelijk

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. A cappella. Sacred , Motet. Language. Latin. SATBarB.

Vertaling

Dum transisset Sabbatum. Robert Johnson. A cappella. Heilig, Motet. Taal. Latin. SATBarB.

Oorspronkelijk

From a manuscript in the library of Christ Church, Oxford. The soprano and alto parts are attributed in the manuscript to “Mr Johnson”. The baritone part is attributed to “Tallis alias Johnson”. In the manuscript this part is written in plainchant notation. Slurs in this edition represent ligatures in the original plainchant. The work was published by Charles Burney in his “General History of Music” in 1776 with many changes to reduce dissonances and adapt the work to 18th Century taste. In a complete performance, the plainsong intonation and entire polyphony were probably intended to be sung first. Then the plainsong verse Et valde mane. Then the polyphony from Ut venientes to the end. Then the plainsong Gloria patri. Finally the polyphonic Alleluia. In the original manuscript “Alleluia” is written out “Al-le-lui-a”. There are a number of differences in published versions of. the plainsong intonation,. ii. the Et valde mane and. iii. the Gloria patri sections. These sections are not included in the manuscript source for this edition of the Johnson five part setting. The three last notes in the intonation, usually sung “sse – e - et”, are sometimes replaced by a single long note in, for instance, published editions of Tallis’ 5 part setting of “Dum Transisset”. There are a variety of different interpretations of the Et valde mane and the Gloria patri plainsong sections. Examples are included in the CPDL edition of the Taverner setting by Rupert Preston Bell, the edition of the Tallis setting by JJ Hutchings on Sibelius Music , the edition of the same Tallis setting by Richard Abram, published in “Musical Times”, February 1979, and the performance on CD of the Johnson four and five part settings by Cappella Nova. directed by Alan Tavener.

Vertaling

Uit een manuscript in de bibliotheek van de Kerk van Christus, Oxford. De sopraan en alt onderdelen worden toegeschreven in het manuscript naar "de heer Johnson". De bariton deel wordt toegeschreven aan "Tallis alias Johnson". In het manuscript dit deel is geschreven in het gregoriaans notatie. Laster in deze editie vertegenwoordigen ligaturen in de oorspronkelijke gregoriaanse. Het werk werd gepubliceerd door Charles Burney in zijn "General History of Music" in 1776 met veel veranderingen te dissonanten te verminderen en het werk aan te passen aan de 18e eeuw smaak. In een complete voorstelling werden de plainsong intonatie en volledige polyfonie waarschijnlijk bedoeld als eerste worden gezongen. Dan is de plainsong vers Et valde manen. Dan is de polyfonie van Ut venientes tot het einde. Dan is de plainsong Gloria Patri. Eindelijk de polyfone Alleluia. In het originele manuscript "Halleluja" uitgeschreven "Al-le-lui-a". Er zijn een aantal verschillen in gepubliceerde versies. de plainsong intonatie,. ii. de Et valde manen en. iii. het Gloria Patri secties. Deze secties zijn niet inbegrepen in het manuscript bron voor deze editie van het deel instelling Johnson vijf. De drie laatste noten in de intonatie, meestal gezongen "sse - e - et", worden soms vervangen door een enkele lange noot in, bijvoorbeeld, publiceerde edities van Tallis '5 onder instelling van "Dum Transisset". Er zijn een verscheidenheid van verschillende interpretaties van de Et valde manen en het Gloria Patri plainsong secties. Voorbeelden zijn opgenomen in de CPDL editie van de Taverner instelling door Rupert Preston Bell, de editie van de Tallis instelling door JJ Hutchings op Sibelius Music, de editie van dezelfde Tallis instellen door Richard Abram, gepubliceerd in "Musical Times", februari 1979, en de prestaties op CD van de Johnson vier en vijf part instellingen door Cappella Nova. geregisseerd door Alan Tavener.