Bladmuziek

Oorspronkelijk

Ich lasse dich nicht, du segnest mich denn, BWV Anh. 159. Johann Sebastian Bach. A cappella. Sacred , Motet. Language. German. SATB.SATB.

Vertaling

Ik zal u niet verlaten, tenzij dat Gij mij zegent, BWV Anh. 159. Johann Sebastian Bach. A cappella. Heilig, Motet. Taal. Duits. SATB.SATB.

Oorspronkelijk

The composer of this motet is unnamed in the original score, which was copied by Johann Sebastian Bach and his pupil Philipp David Kräuter about 1712. 1713 in Weimar. Johann Sebastian Bach collected this manuscript in his "Alt-Bachisches Archiv", a collection of musical works of his predecessors. In the 19th century it was attributed to his uncle Johann Christoph Bach. Present-day musicologists lean towards Johann Sebastian's authorship instead. They definitely consider that Johann Sebastian Bach is at least the author of the 2nd part. bars 84-116. or of the complete motet. The final chorale, a chorale harmonization by Johann Sebastian Bach. BWV 421. , is probably an addition by Johann Gottfried Schicht, the editor of the first printing. Leipzig 1802. The. partial. autograph gives no indication beyond the comment " Fine ". end. that follows bar 116. For further information read the preface of this new edition. Die Motette ist ohne Nennung des Komponisten in einer Partitur überliefert, die von Johann Sebastian Bach und seinem Schüler Philipp David Kräuter 1712. 1713 in Weimar geschrieben wurde. Sie war Bestandteil des „Alt-Bachischen Archivs“. Im 19. Jahrhundert wurde die Motette auch Johann Christoph Bach zugeschrieben. Ob Johann Sebastian Bach der Komponist der Motette ist, ist nicht einwandfrei zu klären. Die neuere Bachforschung neigt eher seiner als Johann Christoph Bachs Autorschaft zu und geht davon aus, dass er mindestens als Bearbeiter oder. Teil-. Autor des Werkes anzusehen ist. Der Schlusschoral stammt zwar von Johann Sebastian Bach. BWV 421. , ist aber wohl eine Zutat des Thomaskantors Johann Gottfried Schicht, des Herausgebers des Erstducks. Leipzig 1802. In der. teil-. autographen Partitur ist er nicht vermerkt, in ihr findet sich nach dem Schlusstakt 116 der Vermerk „ Fine “. Die Alte Bach-Ausgabe lässt den Schlusschoral weg, die Neue Bach-Ausgabe teilt ihn lediglich als Anhang mit. Für weitere Details vgl. das Vorwort zu dieser Ausgabe.

Vertaling

De componist van dit motet is niet nader in de originele partituur, die werd overgenomen van Johann Sebastian Bach en zijn leerling Philipp David Kräuter ongeveer 1712. 1713 in Weimar. Johann Sebastian Bach verzameld dit manuscript in zijn "Alt-Bachisches Archiv", een verzameling van muzikale werken van zijn voorgangers. In de 19e eeuw werd het toegeschreven aan zijn oom Johann Christoph Bach. Tegenwoordige musicologen leunen naar Johann Sebastian's auteurschap plaats. Ze zeker overwegen dat Johann Sebastian Bach is in ieder geval de auteur van het 2de deel. bars 84-116. of van de volledige motet. Het slotkoraal, een koraal harmonisatie van Johann Sebastian Bach. BWV 421. , Is waarschijnlijk een toevoeging van Johann Gottfried Schicht, de redacteur van de eerste druk. Leipzig 1802. De. partieel. handtekening geeft geen indicatie dan de reactie "Fijn". einde. dat volgt bar 116. Voor meer informatie lees het voorwoord van deze nieuwe editie. Het motet wordt geleverd zonder het noemen van de componist in een partituur die van Johann Sebastian Bach en zijn leerling Philip David kruiden 1712. Werd in 1713 geschreven in Weimar. Ze maakte deel uit van de "oude Bach's archief". In 19. Eeuwse motet van Johann Christoph Bach werd toegeschreven. Of Johann Sebastian Bach componeerde de motet is niet goed te verduidelijken. De recente stroom van het onderzoek is meer geneigd dan zijn auteurschap van Johann Christoph Bach's en gaat ervan uit dat het is minstens zo de processor of. Partieel. Auteur van het werk moet worden beschouwd. Hoewel het slotkoraal is van Johann Sebastian Bach. BWV 421. Maar is waarschijnlijk een ingrediënt van Thomas cantor Johann Gottfried laag, de uitgever van Erstducks. Leipzig 1802. In de. partieel. Autograph score, verschijnt hij niet, vindt in het op de sluitcyclus 116 de woorden "Fijn". De oude Bach edities ontbreken de slotkoraal, de New Bach Edition verdeel het met slechts als een bijlage. Voor meer details zie. het voorwoord van deze editie.