Bladmuziek $11.00

Oorspronkelijk

Capture of the U-505. Percussion sheet music. Timpani sheet music.

Vertaling

Vangst van de U-505. Percussie bladmuziek. Pauken bladmuziek.

Oorspronkelijk

Capture of the U-505 composed by John Willmarth. Timpani Solo. For timpani solo. timpani. Book. Duration 8 minutes, 50 seconds. Published by Innovative Percussion. IP.T-JW-505. Composer's notes. "Capture of the U-505" is a programmatic piece influenced by Wagner's use of Leitmotif. a musical device in which a character, place, or idea is depicted through a musical theme. Throughout the work the top two drums represent the American Naval forces and the bottom drums the German U-boat, the U-505. The piece is comprised of four sections. The U-boat, The Chase, The Battle, and The Capture. The opening reveals the U-boat theme including the characteristic sound of the sonar ping. The one-handed roll technique depicts the rumble of the U-boat engines. The Chase is written in a canonic style in which one hand "chases" the other. The left hand plays the bottom drums in the key of Bb while the right hand plays the top drums in the key of F. Eventually an ostinato is unveiled which rhythmically spells out the distress signal "S.O.S." in Morse code. In The Battle, small cloth bags filled with coins are placed in the center of the drumhead producing an explosion sound when the head is struck. At "agitato" the performer should improvise for 10-20 seconds using, but not limited to, the given motives in a fragmented rhythmic style. devoid of an easily discernable pulse center. The texture of the improvisation should become increasingly dense throughout. The drums can be tuned to any pitch throughout this section. based on where the performer chooses to end the glissando effects. but should end with the drums in mid-range. A 4-line staff is also used to represent the four drums rather that delineate a specific pitch set. This section should depict the chaos, aggression, and ferocity of battle. An elongated glissando up the drums is used to portray the U-boat surfacing thus ending the battle. this phrase should be performed on the 32" and 29" drums. The Capture brings some of the beginning themes full circle. This time, however, the rumble of the engines is on the high drums representing the American convoy. The drums are tuned to a major tonality depicting a resolution of the conflict throughout. The sonar ping is no longer present but the motive carries on as the sub is towed away. In 1941, the United States entered World War II in response to Japan's surprise attack on Pearl Harbor. At this point in the war, the Germans had already unleashed their Blitzkrieg attack on London and, along with Japan and Italy, formed the Axis powers. Because shipping was the primary means of delivering supplies to Great Britain and Africa, the German submarine or U-boat became a major factor in what has come to be known as the Battle of the Atlantic. German U-boats were sinking merchant ships at an alarming rate. In fact the U-boats effect on the war was so profound that in a speech British Prime Minister Winston Churchill stated, "The only thing that ever really frightened me during the war was the U-boat peril. " In response to this threat, the United States formed hunter-killer task groups designed to seek out and destroy enemy subs. Captain Daniel Gallery led the group known as the 22.3 which was comprised of five destroyer escorts. USS Chatelain, USS Jenks, USS Flaherty, USS Pillsbury, USS Pope, and the aircraft carrier the USS Guadalcanal. Through intercepted radio transmissions the 22.3 was able to ascertain the general location of a U-boat off the coast of West Africa. After 2 weeks of searching unsuccessfully, the 22.3 broke off the hunt. On June 4th, 1944, as they headed towards Casablanca to refuel, the USS Chatelain suddenly made sonar contact with the U-505 less than 800 yards away. The American destroyer fired on the sub as it took evasive action. Wildcat fighters from the Guadalcanal marked the position of the U-505 by firing their machine guns into the water. The Chatelain was able to severely damage the U-505 using depth charges, forcing her to surface. It was a short but fierce battle in which the U-505 was only able to launch one torpedo. Once the sub surfaced, the U.S. convoy surrounded the sub and covered her in artillery fire. The crew abandoned ship and 58 German sailors were captured with only one casualty. Although the Germans took measures to scuttle the ship, an American salvage crew managed to board the boat, remove classified materials, and save the U-505 from sinking. The boat was secretly towed over 2,500 miles to a U.S. base at Bermuda in order to study German U-boat technology. Because of the bravery, courage, and daring of Commander Gallery and his team, the U.S. Navy was able to capture an enemy vessel at sea for the first time since the War of 1812. Admiral Royal E. Ingersoll, Commander in Chief, U.S. Atlantic Fleet, released the following statement. "The Task Group's brilliant achievement in disabling, capturing, and towing to a United States base a modern enemy man-ofwar taken in combat on the high seas is a feat unprecedented in individual and group bravery, execution, and accomplishment in the Naval History of the United States.

Vertaling

Capture of the U-505 composed by John Willmarth. Pauken Solo. Voor pauken solo. pauken. Boek. Duur 8 minuten, 50 seconden. Gepubliceerd door Innovative Percussion. IP.T-JW-505. Notities Composer's. "Vangst van de U-505" is een programmatisch stuk beïnvloed door Wagners gebruik van Leitmotiv. een muzikale apparaat waarin een personage, plaats of idee wordt afgebeeld door middel van een muzikaal thema. Gedurende het werk van de bovenste twee trommels vertegenwoordigen de Amerikaanse zeestrijdkrachten en de onderkant drums de Duitse U-boot, de U-505. Het stuk bestaat uit vier delen. De U-boot, The Chase, The Battle en The Capture. De opening onthult de U-boot thema waaronder het karakteristieke geluid van de sonar ping. De eenhandige roll techniek beeldt het gerommel van de U-boot-motoren. The Chase is geschreven in een canonieke stijl waarin een hand "achtervolgingen" de andere. De linkerhand speelt de bodem drums in de toonsoort Bb terwijl de rechterhand speelt de top drums in de toonsoort F. Uiteindelijk een ostinato wordt onthuld die ritmisch omschrijft het noodsignaal "SOS" in morsecode. In The Battle, zijn klein doekje zakjes gevuld met munten in het midden van het vel produceren van een explosie geluid wanneer het hoofd is geslagen. Bij "agitato" moet de uitvoerder improviseren gedurende 10-20 seconden met behulp van, maar niet beperkt tot, de gegeven motieven in een gefragmenteerde ritmische stijl. verstoken van een gemakkelijk waarneembare impuls centrum. De textuur van de improvisatie moet overal steeds drukker geworden. De drums kan worden afgestemd op elke toonhoogte in deze sectie. op basis van waar de uitvoerder ervoor kiest de glissando-effecten te beëindigen. maar moet eindigen met de drums in de mid-range. Een 4-lijn personeel wordt ook gebruikt om de vier drums eerder dat een bepaalde toonhoogte set af te bakenen vertegenwoordigen. Dit deel moet de chaos, agressie en felheid van de strijd af te beelden. Een langwerpige glissando de drums wordt gebruikt om de U-boot opduiken waardoor de beëindiging van de strijd portretteren. deze zin moet worden uitgevoerd op de 32 "en 29" drums. De vangst brengt een aantal van de beginnende thema volledige cirkel. Deze keer, echter, het gerommel van de motoren is aan de hoge drums die de Amerikaanse konvooi. De drums zijn afgestemd op een grote tonaliteit beeltenis van een oplossing van het conflict in heel. De sonar ping niet meer aanwezig is, maar het motief draagt ​​op als de sub weg wordt gesleept. In 1941, de Verenigde Staten ingevoerde Tweede Wereldoorlog in reactie op verrassingsaanval van Japan op Pearl Harbor. Op dit punt in de oorlog hadden de Duitsers al hun Blitzkrieg aanval op Londen ontketend en, samen met Japan en Italië, vormden de As-mogendheden. Omdat de scheepvaart was het belangrijkste middel van het leveren van goederen naar Groot-Brittannië en Afrika, de Duitse onderzeeër of U-boot werd een belangrijke factor in wat er komen te staan ​​bekend als de Slag om de Atlantische Oceaan. Duitse U-boten zonken koopvaardijschepen in een alarmerend tempo. In feite was de U-boten effect op de oorlog zo diep dat in een toespraak de Britse premier Winston Churchill zei: "Het enige dat mij ooit echt bang tijdens de oorlog was de U-boot gevaar. "In reactie op deze dreiging, de Verenigde Staten vormden hunterkiller taakgroepen ontworpen om sporen en te vernietigen vijand subs. Kapitein Daniel Gallery leidde de groep die bekend staat als de 22,3 die bestond uit vijf torpedojagerescortes. USS Chatelain, USS Jenks, USS Flaherty, USS Pillsbury, USS Pope, en het vliegdekschip de USS Guadalcanal. Door onderschepte radio-uitzendingen was de 22.3 in staat om de algemene locatie van een U-boot vast te stellen voor de kust van West-Afrika. Na 2 weken van zoeken tevergeefs, de 22,3 brak de jacht. Op 4 juni 1944, omdat ze op weg naar Casablanca om bij te tanken, de USS Chatelain maakte plotseling sonarcontact met de U-505 op minder dan 800 meter afstand. De Amerikaanse destroyer afgevuurd op de sub als het duurde uitwijkmanoeuvre. Wildcat strijders uit de Guadalcanal markeerde de positie van de U-505 door het afvuren van hun machinegeweren in het water. De Chatelain was in staat om ernstig beschadigen de U-505 met behulp van dieptebommen, dwingt haar aan de oppervlakte. Het was een korte maar felle strijd waarin de U-505 was alleen in staat om een ​​torpedo te lanceren. Zodra de sub opgedoken, de Amerikaanse konvooi omgeven de sub en bedekte haar in artillerievuur. De bemanning verlaten schip en 58 Duitse matrozen gevangen werden genomen met slechts een slachtoffer. Hoewel de Duitsers nam maatregelen om het schip schutbord, een Amerikaanse berging bemanning erin geslaagd om de boot aan boord, te verwijderen materialen, en sla de U-505 van zinken. De boot werd in het geheim gesleept meer dan 2.500 mijl naar een Amerikaanse basis in Bermuda om de Duitse U-boot-technologie te bestuderen. Vanwege de moed, moed en durf van commandant Gallery en zijn team, de Amerikaanse marine was in staat om een ​​vijandelijk schip te vangen op zee voor het eerst sinds de oorlog van 1812. Admiral Royal E. Ingersoll, opperbevelhebber Amerikaanse Atlantische Vloot, gaf de volgende verklaring. "Briljante prestatie De Task Groep in te schakelen, het vastleggen, en slepen naar een Verenigde Staten voet een moderne vijand man-door oorlog getroffen in de strijd op volle zee is een prestatie ongekend in individuele en collectieve moed, uitvoering en prestatie in de maritieme geschiedenis van de Verenigde Staten.