Bladmuziek $65.00

Oorspronkelijk

Anthropology. Claude Thornhill. Advanced.

Vertaling

Antropologie. Claude Thornhill. Vergevorderd.

Oorspronkelijk

Anthropology by Claude Thornhill. Edited by Jeffrey Sultanof. Arranged by Gil Evans. For big band. Swing. Difficult. Full score and set of parts. Published by Jazz Lines Publications. JL.JLP-8123. Background. Before World War II, the Claude Thornhill Orchestra's popularity was as a 'sweet' band. With the integrated sound of clarinets, saxes, trumpets, French horns, trombones and rhythm section playing under the leader's virtuosic piano solos, and the arrangements of the leader, Gil Evans and some others, the band made some beautiful recordings and was fairly successful. After a short stint in the Navy, Thornhill laid low for awhile until he put his band back together in 1946. This ensemble would become legendary as composer. arranger Gil Evans' personal workshop, as Thornhill virtually gave the band to him to do as he pleased. While Evans understood that this was still an ensemble that played popular music. and Evans certainly wrote his share of dreamy, lovely ballads and medleys. , he not only gave writing opportunities to Gerry Mulligan. whom Evans mentored after the saxophonist. arranger left Gene Krupa. and George Russell. who was starting to formulate what would be his Lydian Chromatic Concept. , but Evans explored the new world of modern jazz called 'bebop. ' The results were the legendary trilogy of settings for Anthropology, Donna Lee, and Yardbird Suite. Most of the Thornhill musicians had little experience playing the new music, so Evans taught it to them. Thornhill was not pleased by these pieces and they were not played when he was on the stand, although he recorded the first two titles a few times. Thornhill and Evans parted musical company in early 1948, and later that year, Mulligan, Russell, Johnny Mandel, John Carisi and John Lewis joined with Gil to create a smaller ensemble that would sound like the Thornhill band. Thus was born the Miles Davis Nonet. The Music. Anthropology was written by Charlie Parker and Dizzy Gillespie. Evans arranged the line in 1947, and it was recorded for Columbia Records and for radio transcriptions. The instrumentation calls for 5 saxophones doubling clarinet, 3 trumpets, 2 trombones, 2 French horns, tuba, guitar, piano, bass, and drums. For this publication, the French horn and tuba parts alternately may be played by a 4th trumpet and trombones 3 and 4 as follows. French horn 1 Trumpet 4 French horn 2 Trombone 3 Tuba Trombone 4 Conductors are strongly urged not to double these parts. if you have both French horns and Tuba, do not use the trumpet and trombone parts. As with Yardbird Suite, Evans notated swing rhythms as dotted-eighth & sixteenth, not two eighths. This figure has been changed in this publication to two eighths for ease of reading. Bars 129 to 141 were later extracted and re-orchestrated for what was probably an experiment by Evans to test out different ways of scoring these bars for the Miles Davis Nonet. Though the parts have the name Anthropology written at the top, the piece is not quoted directly. These bars were later used as a theme for the two extant broadcasts of the Nonet from the Royal Roost. Notes to the Conductor. The first time I heard this treatment of the Parker. Gillespie line, I laughed because Evans used one of the trademark colors of the Thornhill ensemble. clarinets, alto saxes and cup-muted trumpets. and applied it for a modern jazz theme. This would have been the last group of instruments that most arrangers would use on such a theme, but as Miles Davis said, "That's Gil for you. " This arrangement simply doesn't work when played slower than quarter note 200, so the altos, clarinets and trumpets not only have to practice their parts to play the music smoothly, but should practice together to get the best blend possible. As you know, unisons are often problematic when instrumental color and wide melodic contours are present, and are additionally challenging given that the clarinets are in the key of A, and the alto saxes in E. From bar 105 through bar 141, the ensemble has a huge challenge. to play the figures together without dragging and to maintain accurate intonation in the concert key of G Major. Sectional rehearsals with this section played VERY slowly at first are a must. If you have any interest in performing music from any of the Davis. Evans settings for Columbia Records, this is an example of the many minefields that are present. think of Springsville from Miles Ahead. Also observe the subtle use of dynamics as indicated by Evans. As I have experienced with my students ensembles, mastery of this difficult music is cause for celebration, and the more you play it, the more relaxed it will sound. -Jeffrey Sultanof. Editor. Note. The sound sample is courtesy of the Manhattan School of Music's Concert Jazz Band, conducted by Justin DiCioccio.

Vertaling

Antropologie van Claude Thornhill. Bewerkt door Jeffrey Sultanof. Gearrangeerd door Gil Evans. Voor big band. Schommel. Moeilijk. Partituur en set van onderdelen. Gepubliceerd door Jazz Lines Publications. JL.JLP-8123. Achtergrond. Voor de Tweede Wereldoorlog, de Claude Thornhill Orchestra populariteit was als een 'zoet' band. Met de geïntegreerde geluid van klarinetten, saxofoons, trompetten, hoorns, trombones en ritmesectie spelen onder virtuoze pianosolo's van de leider, en de regelingen van de leider, Gil Evans en enkele anderen, de band maakte enkele prachtige opnames en was redelijk succesvol. Na een korte stint in de marine, Thornhill gelegd laag voor een tijdje, totdat hij zijn band weer bij elkaar in 1946. Dit ensemble zou legendarisch als componist geworden. arrangeur Gil Evans 'persoonlijke workshop, als Thornhill vrijwel gaf de band om hem om te doen wat hij wilde. Terwijl Evans begreep dat dit nog steeds een ensemble dat populaire muziek gespeeld. en Evans zeker schreef zijn aandeel in de dromerige, mooie ballads en medleys. , Gaf hij niet alleen het schrijven van mogelijkheden om Gerry Mulligan. wie Evans begeleid na de saxofonist. arrangeur links Gene Krupa. en George Russell. die begon te formuleren wat zijn Lydian Chromatic Concept zou zijn. , Maar Evans verkende de nieuwe wereld van de moderne jazz genaamd 'bebop. 'De resultaten waren de legendarische trilogie van instellingen voor Antropologie, Donna Lee, en Yardbird Suite. Het merendeel van de Thornhill muzikanten had weinig ervaring in het bespelen van de nieuwe muziek, dus Evans leerde het hen. Thornhill was niet blij met deze stukken en ze waren niet gespeeld, toen hij op de standaard was, hoewel hij een paar keer opgenomen de eerste twee titels. Thornhill en Evans scheidden muzikale bedrijf begin 1948, en later dat jaar, Mulligan, Russell, Johnny Mandel, John Carisi en John Lewis samen met Gil naar een kleiner ensemble dat zou klinken als de Thornhill band creëren. Zo ontstond het Miles Davis Nonet. The Music. Antropologie is geschreven door Charlie Parker en Dizzy Gillespie. Evans regelde de lijn in 1947, en het werd opgenomen voor Columbia Records en voor radio transcripties. De instrumentatie roept op tot 5 saxofoons verdubbeling klarinet, 3 trompetten, 2 trombones, 2 hoorns, tuba, gitaar, piano, bas en drums. Voor deze publicatie, kan de hoorn en tuba delen afwisselend gespeeld worden door een 4e trompet en trombones 3 en 4 als volgt. Hoorn 1 Trompet 4 Hoorn 2 Trombone 3 Tuba Trombone 4 geleiders wordt sterk aangeraden deze onderdelen niet te verdubbelen. als u zowel Franse hoorns en tuba, niet de trompet en trombone onderdelen niet gebruiken. Zoals met Yardbird Suite, Evans genoteerd swing ritmes als stippellijnen-achtste. Dit cijfer is veranderd in deze publicatie naar 2/8 voor het gemak van het lezen. Bars 129-141 werden later verwijderd en opnieuw georkestreerd voor wat waarschijnlijk een experiment van Evans aan het testen van verschillende manieren van scoren deze balken voor het Miles Davis Nonet. Hoewel de onderdelen hebben de naam Antropologie geschreven bij de bovenkant, wordt het stuk niet direct geciteerd. Deze staven werden later gebruikt als thema voor de twee bestaande uitzendingen van het Nonet van de Royal Roost. Toelichting op de Conductor. De eerste keer dat ik hoorde deze behandeling van de Parker. Gillespie lijn, ik lachte omdat Evans gebruikte een van de handelsmerk kleuren van de Thornhill ensemble. klarinetten, alt saxen en-cup gedempt trompetten. en toegepast voor een moderne jazz-thema. Dit zou de laatste groep van instrumenten die de meeste arrangeurs zou gebruiken op een dergelijke thema zijn geweest, maar als Miles Davis zei: "Dat is Gil voor u. "Deze regeling werkt gewoon niet als langzamer dan kwart noot 200 gespeeld, dus de alten, klarinetten en trompetten niet alleen om hun onderdelen te oefenen op de muziek vloeiend afgespeeld, maar moet samen te oefenen om de beste mix mogelijk te krijgen. Zoals u weet, unisono zijn vaak problematisch wanneer instrumentale kleur en brede melodische contouren aanwezig zijn, en zijn bovendien uitdagend aangezien de klarinetten zijn in de sleutel van A, en de alt saxen in E. Van bar 105 tot 141 bar, het ensemble heeft een enorme uitdaging. de cijfers samen te spelen zonder te slepen en de juiste intonatie te behouden in het concert sleutel van G Major. Sectionele repetities met deze sectie ZEER langzaam gespeeld op het eerste zijn een must. Als je interesse hebt in het uitvoeren van muziek uit een van de Davis. Evans instellingen voor Columbia Records, dit is een voorbeeld van de vele mijnenvelden aanwezige. denk aan Springsville van Miles Ahead. Let ook op het subtiele gebruik van dynamiek, zoals aangegeven door Evans. Zoals ik heb meegemaakt met mijn leerlingen ensembles, beheersing van dit moeilijke muziek is reden voor een feestje, en hoe meer je speelt, hoe meer ontspannen zal klinken. -Jeffrey Sultanof. Editor. Noot. Het geluidsfragment is met dank aan de Manhattan School of Music's Concert Jazz Band olv Justin DiCioccio.