Instrumenten
Ensembles
Opera
Componisten
Performers

Bladmuziek $44.95

Oorspronkelijk

Requiem Voces, Coro y Piano. Reduccion. Xavier Benguerel. Voice Solo sheet music. Piano Accompaniment sheet music.

Vertaling

Requiem Voices, koor en piano. Reductie. Xavier Benguerel. Voice Solo bladmuziek. Pianobegeleiding bladmuziek.

Oorspronkelijk

Requiem Voces, Coro y Piano. Reduccion. a la memoria de Salvador Espriu. Composed by Xavier Benguerel. 1931-. For Coro, Voces y Piano. Choir, Solo Voices, and Piano. Vocal Music. Piano reduction. Choir. Duration 85. 00. Published by Editorial de Musica Boileau. BO.B.3473. ISBN 84-8020-814-7. Choir. English comments. The Requiem in memory of Salvador Espriu by Xavier Benguerel was commissioned by the Torroella de Montgri International Music Festival for a double commemoration. on the one hand, to celebrate the tenth anniversary of the Festival, and on the other, in remembrance of Catalan poet Salvador Espriu in the fifth year after his death. This concert, which was held on 5 October, was a brilliant closing gala performance and it was repeated twice on 6 and 7 October at the Palau de la Musica Catalana in Barcelona. It was performed by the Orchestra and Choir of the Gran Teatro del Liceo, with soloists Enriqueta Tarres, soprano. Nelibel Martinez, mezzo soprano. Eduard Gimenez, tenor. and Carlos Chausson, baritone, with the additional collaboration of baritone Lluis Llach, conducted by Romano Gandolfi. In my opinion, this work by Benguerel is a piece that was written with passion and sincerity, with great strength and depth, and it contains some very beautiful passages. It is written in a language through which, without abandoning his current musical thoughts, Benguerel manages to communicate with the audience in a dense work that lasts for an hour and a half. It is interspersed with seven poems by Espriu on the subject of death, some sung and others recited, which gives the Requiem great contrasts from a musical and linguistic point of view -in comparison with the Latin texts normally used in a requiem mass-, but within a successful and coherent unity. The performers certainly proved their worth, but much of the hard work that went into preparing the piece can be attributed not only to the performers, the composer and the poet in tribute to whom the work was written, but also to the conductor Romano Gandolfi, who is largely responsible for the success of the three performances of this Requiem. Benguerel himself says of the work. "This Requiem is linked to my previous work, the Llibre Vermell, and it has been written without making any concessions, but with a true wish to communicate with the audience. I've got past the stage of musical experiments and I'm now working on bridging the gap between composer and audience, which I'm sure will be good for both". --Comments written by Jordi Codina in the December 1990 issue of Nexus magazine. Comentarios del Espanol. El Requiem a la memoria de Salvador Espriu de Xavier Benguerel ha sido compuesto por encargo del Festival Internacional de Musica de Torroella de Montgri para una doble conmemoracion. por una parte, el decimo aniversario del Festival. por otra, el recuerdo de la figura del poeta catalan Salvador Espriu en el quinto ano de su fallecimiento. Este concierto, celebrado el dia 5 de octubre, constituyo una sesion de gala y de clausura brillante y tuvo una doble repeticion los dias 6 y 7en el Palau de la Musica Catalana de Barcelona. Fueron sus interpretes la Orquesta y el Coro del Gran Teatro del Liceo, con los solistas vocales Enriqueta Tarres, soprano. Nelibel Martinez, mezzo. Eduard Gimenez, tenor. y Carlos Chausson, baritono, con la colaboracion del tambien baritono Lluis Llach. Todos bajo la direccion de Romano Gandolfi. A mi entender, la obra de Benguerel es una partitura escrita con pasion y sinceridad, posee una gran solidez, es profunda y contiene pasajes de una gran belleza. Esta escrita en un lenguaje con el que Benguerel, sin renunciar a su actual pensamiento musical, alcanza la comunicacion con el publico en una obra densa que dura una hora y media. La intercalacion de siete poemas de Espriu relacionados con el tema de la muerte, en una interpretacion cantada o recitada, segun los casos, otorga al Requiem grandes contrastes desde un punto de vista musical y lingŸistico Ð en contraposicion con los textos latinos propios de una misa de requiem Ð, pero dentro de una unidad conseguida y coherente. La labor de los interpretes demostro su categoria y el trabajo exhaustivo en la preparacion de la obra, que, ademas de los interpretes, el compositor y el poeta homenajeado, tuvo otro gran protagonista en la persona del director Romano Gandolfi, a quien se debe una gran parte del exito obtenido en las tres audiciones de este Requiem. El propio Benguerel ha dicho de la obra. "Este Requiem entronca con mi obra anterior, el Llibre Vermell, y ha sido escrito sin concesiones, pero con una voluntad real de comunicacion con el publico. La epoca de los experimentos musicales ya se me paso y he entrado en una nueva etapa de acercamiento entre el compositor y el publico que, estoy convencido, beneficiara a ambos". --Comentario escrito por Jordi Codina en la revista Nexus en diciembre de 1990.

Vertaling

Requiem Voices, koor en piano. Reductie. aan de nagedachtenis van Salvador Espriu. Samengesteld door Xavier Benguerel. 1931 -. Voor Coro, Voces y Piano. Koor, Solo Voices, en Piano. Vocal Music. Pianouittreksel. Koor. Duur 85. 00. Gepubliceerd door Redactie de Musica Boileau. BO.B.3473. ISBN 84-8020-814-7. Koor. Engels commentaar. Het Requiem ter nagedachtenis van Salvador Espriu door Xavier Benguerel werd in opdracht van de Torroella de Montgri Internationaal Muziekfestival voor een dubbele herdenking. aan de ene kant, aan de tiende verjaardag van het Festival te vieren, en aan de andere kant, ter nagedachtenis van de Catalaanse dichter Salvador Espriu in het vijfde jaar na zijn dood. Dit concert, dat op 5 oktober werd gehouden, was een briljante afsluiting galavoorstelling en het werd tweemaal herhaald op 6 en 7 oktober in het Palau de la Música Catalana in Barcelona. Het werd uitgevoerd door het Orkest en Koor van het Gran Teatro del Liceo, met solisten Enriqueta Tarres, sopraan. Nelibel Martinez, mezzo-sopraan. Eduard Gimenez, tenor. en Carlos Chausson, bariton, met de aanvullende medewerking van bariton Lluis Llach, onder leiding van Romano Gandolfi. Naar mijn mening is dit werk door Benguerel is een stuk dat met passie en oprechtheid, met grote kracht en diepte werd geschreven, en het bevat een aantal zeer mooie passages. Het is geschreven in een taal waarin, zonder afstand te doen van zijn huidige muzikale gedachten, Benguerel slaagt om te communiceren met het publiek in een dichte werk dat duurt een uur en een half. Het wordt afgewisseld met zeven gedichten van Espriu op het onderwerp van de dood, wat gezongen en anderen gereciteerd, die het Requiem grote contrasten uit een muzikaal en taalkundig oogpunt-in vergelijking met de Latijnse teksten die normaal in een requiem massa, geeft maar binnen een succesvolle en samenhangend geheel. De kunstenaars uiteraard hun waarde bewezen, maar veel van het harde werk dat ging in de voorbereiding van het stuk kan worden toegeschreven, niet alleen aan de uitvoerende kunstenaars, de componist en de dichter als eerbetoon aan wie het werk is geschreven, maar ook voor de dirigent Romano Gandolfi, die grotendeels verantwoordelijk voor het succes van de drie uitvoeringen van dit Requiem. Benguerel zegt zelf van het werk. "Dit Requiem is gekoppeld aan mijn vorige werk, het Llibre Vermell, en het is geschreven zonder enige concessies, maar met een echte wens om te communiceren met het publiek. Ik heb voorbij het stadium van muzikale experimenten en ik ben nu bezig met het overbruggen van de kloof tussen componist en publiek, die ik zeker zal goed voor zowel zijn ". - Reacties geschreven door Jordi Codina in het aprilnummer van het tijdschrift Nexus december 1990. Spaans Reacties. Het Requiem ter nagedachtenis van Xavier Benguerel Espriu verbinding is in opdracht van het International Music Festival van Torroella de Montgri voor een dubbele herdenking. eerste, de tiende verjaardag van het Festival. ten tweede, het geheugen van de dichter figuur Catalaanse Espriu in het vijfde jaar van zijn dood. Dit concert, gehouden op 5 oktober de dag, vormen een zitting van het sluiten gala en helder en had een dubbele herhaling op 6 en 7 inch het Palau de la Música Catalana in Barcelona. Waren zijn tolken Orkest en Koor van het Gran Teatre del Liceu, met Enriqueta Tarres solisten, sopraan. Nelibel Martinez, midden. Eduard Gimenez, tenor. en Carlos Chausson, bariton, met de medewerking van bariton Lluis Llach ook. Alle onder leiding van Romano Gandolfi. Naar mijn mening is het werk van Benguerel is een schriftelijke score met passie en oprechtheid, heeft grote kracht, is diep en bevat passages van grote schoonheid. Het is geschreven in een taal waarmee Benguerel zonder het opgeven van hun huidige muzikale gedachte, realiseert de communicatie met het publiek in een dichte werk dat een uur en een half duurt. De intercalatie Espriu zeven gedichten over het thema van de dood, in een uitvoering gezongen of gereciteerd, zoals het geval is, geeft het Requiem contrasteert uit een muzikale oogpunt en in tegenstelling met lingŸistico Ð eigen Latijnse teksten van Massa Ð requiem, maar kwam in een samenhangend geheel. Het werk van de tolken toonde zijn klasse en uitputtende werk in de voorbereiding van de werkzaamheden, die, in aanvulling op de performers, componist en dichter geëerd, moest een andere grote speler in de persoon van de directeur Romano Gandolfi, die is het gevolg een een groot deel van het succes verkregen in de drie audities dit Requiem. De Benguerel heeft zelf gezegd van het werk. "Dit Requiem verbindt met mijn vorige werk, het Llibre Vermell, en werd zonder compromissen geschreven, maar met een echt verlangen om te communiceren met het publiek. Het tijdperk van muzikale experimenten al gebeurd voor mij en ik heb een nieuw tijdperk van toenadering tussen de componist en het publiek dat, geloof ik ingevoerd, zouden zowel ten goede komen ". - Recensie door Jordi Codina in Nexus Magazine in december 1990.