Bladmuziek $180.00

Oorspronkelijk

Lifesongs. David Gillingham. B-Flat Trumpet sheet music. Bass Trombone sheet music. Euphonium sheet music. Horn sheet music. Tuba sheet music. Grade 5.

Vertaling

Lifesongs. David Gillingham. B-Vlakke trompet bladmuziek. Bastrombone bladmuziek. Euphonium bladmuziek. Hoorn bladmuziek. Tuba bladmuziek. Grade 5.

Oorspronkelijk

Lifesongs. with SATB Choir. Composed by David Gillingham. For Choir with Concert Band. Flute 1. Piccolo, Flute 2, Oboe, Bassoon, Bb Clarinet 1, Bb Clarinet 2. 3, Bass Clarinet, Eb Alto Saxophone 1. 2, Bb Tenor Saxophone, Eb Baritone Saxophone, Bb Trumpet 1, Bb Trumpet 2. 3, F Horn 1. 2, F Horn 3. 4, Trombone 1. 2, Bass Trombone, Euphonium, Tuba, S. Grade 5. Score and parts. Duration 20. 00. Published by C. Alan Publications. CN.08400. Using the text of three life-affirming poems by Henry Wadsworth Longfellow, Lifesongs is cast in three section that coincide with three stages of life. The text and the music wavers through many emotions. radiant and upbeat, mournful and depressing, dark and militaristic, reflective and joyful. The final lines reflect the overall sentiment of the piece, "O Fear not in a world like this, and thou shalt know erelong, know how sublime a thing it is to suffer and be strong. The text for Lifesongs comes from three poems by Henry Wadsworth Longfellow, titled, "Sunrise on the Hills," "A Psalm of Life," and "The Light of Stars. " These three poems divide the work into three large sections, which are performed without a break. All three poems are life affirming and hence the title Lifesongs. I have renamed each section to coincide with three stages of life, "Song of Birth," "Song of Life," and "Song of Eternity. " "Song of Birth". "Sunrise on the Hills". musically depicts the most wonderful picture of one standing on the hilltop watching the sunrise. The choir, solists, and wind ensemble collaborate in painting this colorful picture. Though this picture is radiant and upbeat, there are changes of mood along the way, such as with lines like "hosts in battle overthrown," "I heard the distant waters dash," "the music of the village bell come sweetly to the echo-giving hills," and "the wild horn, whose voice the woodland fills, was ringing to the merry shout. " All of these words are scored appropriately to sway the listener back and forth between these moods. I personally believe that Longfellow was trying to say that all this beauty of the sunrise precipitates an array of emotions. But the pinnacle of the section is at the end where Longfellow suggests that it is easy for us to forget the "sorrows" of the world if we "go to the woods and hills," for "No tears dim the sweet look that Nature wears. " "Song of Life". "Psalm of Life". begins somewhat mournful and depressing with the line, "tell me not, in mournful numbers, life is but an empty dream. " The section is about the whole struggle of life and our purpose here on earth. Like the first movement, there is a tug-of-war between emotions. Consider, for example, the line, "Art is long, and Time is fleeting, and our hearts, though stout and brave still, like muffled drums, are beating funeral machines to the grave. " Sometimes the music becomes dark and militaristic to lines such as, "in the world's broad field of battle," and "trust no Future, howe'er pleasant. " But the lesson to be learned in this section comes later in the poem when Longfellow states, "Lives of great men all remind us we can make our lives sublime. " Here the music becomes more reflective and leads to pure joy when the choir sings the final four lines, "Let us, then, be up and doing, with a heart for any fate. still achieving, still pursuing, learn to labor and to wait. " In "Song of Eternity". "The Light of Stars". , Longfellow alludes to death, but, as with all of his poetry, there is a positive overtone. Like the second section, it begins darkly with an undertone of undulating clarinets in their low register. This backdrop of sound is appropriate for lines such as "the night is come, but not too soon," and "there is no light in earth or heaven but the cold light of stars. " But the darkness soon gives way to light and the D-minor tonality moves to C-major. The soprano and baritone begin by joyfully singing the line, "O star of strength. I see thee stand and smile upon my pain. " Then comes excitement in the music with a brass fanfare followed by the choir singing, "The star of the unconquered will, He rises in my breast. " Finally the soprano, baritone, and choir end the work by singing the final four lines, "O Fear not in a world like this, and thou shalt know erelong, know how sublime a thing it is to suffer and be strong. " These lines are as meaningful today as they were in Longfellow's time, and are a true lesson of life.

Vertaling

Lifesongs. met SATB Koor. Samengesteld door David Gillingham. Voor koor met Concert Band. Fluit 1. Piccolo, Flute 2, hobo, fagot, Bb Klarinet 1, Bb Klarinet 2. 3, basklarinet, Eb altsax 1. 2, Bb tenor saxofoon, bariton saxofoon Eb, Bb Trompet 1, Bb Trompet 2. 3, F Horn 1. 2, F Horn 3. 4, Trombone 1. 2, Bass Trombone, Euphonium, Tuba, S. Grade 5. Score en onderdelen. Duur 20. 00. Gepubliceerd door C. Alan Publications. CN.08400. Met behulp van de tekst van de drie-leven-bevestigende gedichten van Henry Wadsworth Longfellow, wordt Lifesongs gegoten in drie sectie die samenvallen met de drie fasen van het leven. De tekst en de muziek wankelt door vele emoties. stralend en vrolijk, treurig en deprimerend, donker en militaristische, reflectieve en vreugdevolle. De laatste lijnen overeenkomen met de algehele sentiment van het stuk, "O Vrees niet in een wereld als deze, en gij zult weten eerlang, weet hoe subliem een ​​ding het is om te lijden en te sterke. De tekst voor Lifesongs is afkomstig van drie gedichten van Henry Wadsworth Longfellow, getiteld, "Zonsopgang op de heuvels," "Een psalm van het Leven," en "The Light of Stars. "Deze drie gedichten het werk verdelen in drie grote delen, die worden uitgevoerd zonder pauze. Alle drie gedichten zijn leven bevestigt en vandaar de titel Lifesongs. Ik heb elke sectie hernoemd te laten samenvallen met de drie stadia van het leven, "Lied van geboorte," "Lied van het Leven," en "Song of Eternity. "" Lied van Geboorte ". "Zonsopgang op de heuvels". muzikaal toont de mooiste foto van een staande op de heuveltop kijken naar de zonsopgang. Het koor, solisten en wind ensemble samen te werken in het schilderen van deze kleurrijke foto. Hoewel deze foto is stralend en vrolijk, zijn er veranderingen van stemming langs de weg, zoals met lijnen als "hosts in de strijd omvergeworpen," "Ik hoorde het verre wateren dash", "de muziek van het dorp bel lieflijk gekomen om de echo -giving heuvels, "en" de wilde hoorn, wiens stem het bos vult, rinkelde de vrolijke schreeuw. "Al deze woorden op passende wijze worden gescoord om de luisteraar heen en weer tussen deze stemmingen zwaaien. Persoonlijk denk ik dat Longfellow probeerde te zeggen dat al deze schoonheid van de zonsopgang neerslaat een scala aan emoties. Maar het hoogtepunt van de sectie is aan het einde waar Longfellow suggereert dat het voor ons gemakkelijk om te vergeten de "verdriet" van de wereld, als we "naar de bossen en heuvels," voor "Geen tranen dim de lieve blik dat de natuur draagt. "" Lied van het Leven ". "Psalm van het Leven". begint een beetje treurig en deprimerend met de lijn, "vertel me niet, in treurige nummers, het leven is maar een lege droom. "Het hoofdstuk gaat over de hele strijd van leven en ons doel hier op aarde. Net als het eerste deel, is er een ruk-of-oorlog tussen emoties. Beschouw bijvoorbeeld de lijn, "kunst is lang, en tijd is vluchtig, en ons hart, dat wel stout en dapper nog steeds, net als gedempte drums, zijn kloppend begrafenis machines naar het graf. "Soms is de muziek wordt donker en militaristische te lijnen, zoals," in de wereld van de brede terrein van de strijd, "en" vertrouwen in geen toekomst, howe'er aangename. "Maar de les te leren in deze sectie komt later in het gedicht toen Longfellow zegt:" Het leven van grote mannen ons allemaal herinneren we kunnen ons leven sublieme maken. "Hier wordt de muziek meer reflectieve en leidt tot pure vreugde toen het koor zingt de laatste vier lijnen," Laat ons dan, oplopen en het doen, met een hart voor elk lot. nog steeds stand komt, blijft nastreven, leren om arbeid en wachten. "In" Song of Eternity ". "Het Licht van de Sterren". , Longfellow zinspeelt op de dood, maar zoals met al zijn poëzie, is er een positieve ondertoon. Net als het tweede deel, het begint donker met een ondertoon van golvende klarinetten in hun lage register. Deze achtergrond van geluid is geschikt voor lijnen zoals "de nacht is gekomen, maar niet te snel," en "er is geen licht in de aarde of de hemel, maar het koude licht van de sterren. "Maar de duisternis geeft al snel weg naar het licht en de D-mineur tonaliteit verhuist naar C-majeur. De sopraan en bariton beginnen met vreugde zingen van de lijn, "O ster van kracht. Ik zie u staan ​​en glimlach op mijn pijn. "Dan komt de opwinding in de muziek met een messing fanfare, gevolgd door het koor zingen," De ster van de onoverwonnen wil, Hij ontspringt in mijn borst. "Uiteindelijk belanden de sopraan, bariton, koor en het werk dat door het zingen van de laatste vier lijnen," O Vrees niet in een wereld als deze, en gij zult weten eerlang, weet hoe subliem een ​​ding het is om te lijden en zijn sterk. "Deze lijnen zijn zo betekenisvol vandaag de dag als ze in Longfellow's tijd waren, en zijn een ware levensles.