Bladmuziek $85.00

Oorspronkelijk

Arab Dance. Claude Thornhill. Advanced.

Vertaling

Arabische Dance. Claude Thornhill. Vergevorderd.

Oorspronkelijk

Arab Dance by Claude Thornhill. Edited by Jeffrey Sultanof. Arranged by Gil Evans. For big band. Reed 1. Clarinet, Reed 2. Clarinet. Doubles Alto Saxophone and Soprano Saxophone. , Reed 3. Clarinet. Doubles Alto Saxophone. , Reed 4. Clarinet. Doubles Alto Saxophone. , Reed 5. Clarinet. Doubles Tenor Saxophone. , Reed 6. Bass Clarinet. Doubles Clarinet an. Swing. Advanced. Full score and set of parts. Published by Jazz Lines Publications. JL.JLP-8095. Excerpted from the notes by Jeffrey Sultanof. 'Arab Dance' was copyrighted in 1941. It is credited to both Thornhill and Evans, although the manuscript is clearly in Evans hand. The melody comes from a section of Tchaikovsky's 'Nutcracker' ballet, and was long in the public domain when the setting was written. There are minor differences between this arrangement and the arrangement recorded in 1946, particularly the brass figures from bar 211. It was decided to present the arrangement exactly as written in 1941 or 1942, as it is one of the few examples of Evans from this early period. Also please note that due to time constraints, bars 19-43 were cut for the recording. The Thornhill ensemble was based on the premise of a rich ensemble sound backing the warm piano stylings of the leader, although the band played a swing number impressively as well. Evans 'Busters Last Stand' is a good idea of how this band could swing out. Thornhill was a great stickler for precision, intonation and a wide variety of dynamic levels. The bands very soft passages could scare audiences to death, particularly when they built to loud but smooth fortissimos. Even though this arrangement is a pure swing from beginning to end, these same values must be kept in mind to fully realize the challenges of this setting of a re-composition of a classical piece. Except when playing classic big band music from this era, many saxophonists does not get much opportunity to work on their clarinet chops in an ensemble setting. Where once the big band musician mastered both the clarinet and sax, today a saxophonists time is more often spent playing the flute. The Thornhill book needs strong clarinet players to make the music sound properly, so a sectional rehearsal or two is recommended not only to get the clarinets to phrase together and play in tune, but to also get a smooth blend once the ensemble changes to clarinets and saxes. particularly when clarinet 2 switches to soprano sax, one of the rare instances of this saxophone used in an ensemble during this period. The soprano sax part, this can certainly be covered by the clarinet. and in fact, it sounds like the part was played that way on the 1946 recording. This has been published directly from the original manuscript, edited by Jeffrey Sultanof. This master edition comes with complete background and performance notes. This concert arrangement is scored for 7 reeds, 3 trumpets, 2 French horns, 2 trombones, guitar, piano, bass, and drums. See below for complete instrumentation including information on reed doubling. The two French horns have been scored into trumpet 4 and trombone 3 parts, so this piece may be played without them. Approximately 4. 30 in length. Note. The sound sample is courtesy of the Manhattan School of Music's Concert Jazz Band, conducted by Justin DiCioccio.

Vertaling

Arabische Dance van Claude Thornhill. Bewerkt door Jeffrey Sultanof. Gearrangeerd door Gil Evans. Voor big band. Reed 1. Klarinet, Reed 2. Klarinet. Doubles altsax en sopraan saxofoon. , Reed 3. Klarinet. Doubles altsax. , Reed 4. Klarinet. Doubles altsax. Reed 5. Klarinet. Doubles Tenorsaxofoon. , Reed 6. Bass Clarinet. Doubles Clarinet een. Schommel. Vergevorderd. Partituur en set van onderdelen. Gepubliceerd door Jazz Lines Publications. JL.JLP-8095. Uittreksel uit de toelichting door Jeffrey Sultanof. 'Arabische Dance' is auteursrechtelijk beschermd in 1941. Het wordt toegeschreven aan zowel Thornhill en Evans, maar het manuscript is duidelijk in Evans de hand. De melodie komt uit een deel van Tsjaikovski's 'Notenkraker' ballet, en was lang in het publieke domein als de instelling werd geschreven. Er zijn kleine verschillen tussen deze regeling en de regeling opgenomen in 1946, met name de messing cijfers van bar 211. Er werd besloten om de regeling precies zoals geschreven in 1941 of 1942 te presenteren, want het is een van de weinige voorbeelden van Evans uit deze vroege periode. Houd er ook rekening mee dat als gevolg van tijdgebrek, bars 19-43 werden gesneden voor de opname. De Thornhill ensemble was gebaseerd op het uitgangspunt van een rijk ensemble geluid tegenover de warme piano stylings van de leider, hoewel de band speelde een schommel aantal indrukwekkend evenals. Evans Busters Last Stand 'is een goed idee van hoe deze band kan zwenken. Thornhill was een groot voorstander voor precisie, intonatie en een breed scala aan dynamische niveaus. De bands zeer zachte passages kon het publiek laten schrikken, vooral wanneer ze gebouwd om hard maar soepel fortissimos. Hoewel dit arrangement is een pure swing van begin tot eind, moeten deze dezelfde waarden in het achterhoofd worden gehouden om de uitdagingen van deze instelling van een re-samenstelling van een klassiek stuk volledig te realiseren. Behalve bij het afspelen van klassieke big band muziek uit dit tijdperk, heeft veel saxofonisten weinig gelegenheid om te werken aan hun klarinet karbonades in een ensemble omgeving krijgen. Waar eens de big band muzikant beheerst zowel de klarinet en sax, vandaag een saxofonisten tijd wordt vaker besteed aan het spelen van de fluit. De Thornhill boek heeft sterke klarinet spelers om de muziek klinkt goed, dus een doorsnede repetitie of twee wordt aanbevolen om niet alleen de klarinetten om zin samen te komen en te spelen in harmonie, maar ook een soepele mix zodra het ensemble verandert in klarinetten te krijgen en saxen. vooral wanneer klarinet 2 schakelaars aan sopraansax, een van de zeldzame gevallen van deze saxofoon gebruikt in een ensemble in deze periode. De sopraan sax deel, dit kan zeker worden gedekt door de klarinet. en in feite, het klinkt als het deel dat weg werd gespeeld op de 1946 opname. Dit werd direct gepubliceerd van het originele manuscript, bewerkt door Jeffrey Sultanof. Deze master edition wordt geleverd met complete achtergrond en prestaties notities. Dit concert arrangement wordt gescoord voor 7 riet, 3 trompetten, 2 hoorns, 2 trombones, gitaar, piano, bas en drums. Zie hieronder voor de volledige instrumentatie inclusief informatie over riet verdubbeling. De twee Franse hoorns werden gescoord in 4 trompet en trombone 3 delen, zodat dit stuk kan worden gespeeld zonder hen. Ongeveer 4. 30 lengte. Noot. Het geluidsfragment is met dank aan de Manhattan School of Music's Concert Jazz Band olv Justin DiCioccio.