Bladmuziek $12.50

Oorspronkelijk

Tuscan Serenade. Grade 4.

Vertaling

Tuscan Serenade. Graad 4.

Oorspronkelijk

Tuscan Serenade. Euphonium Feature. Composed by P. Grainger. Arranged by Percy Aldridge Grainger. For Soloist. with Concert Band. Piccolo, Flutes, Oboes, Bassoon 1. 2, Eb Clarinet. optional. , Bb Clarinet 1, Bb Clarinet 2, Bb Clarinet 3, Eb Alto Clarinet. optional. , Bb Bass Clarinet, Bb Soprano Saxophone. optional. , Alto Saxophone 1. 2, Tenor Saxophone, Baritone Saxophone, Bass Saxopho. Band Music. Grade 4. Score only. Duration 3. 30. Published by C. Alan Publications. CN.S11155. Hauntingly beautiful, Grainger captures the essence of Faure's song. A lovely euphonium solo sings the melody before the full ensemble expresses the mood of Tuscany and the poem that the Faure song is based upon. Gabriel Faure. 1845-1924. reveals himself most fully in his songs, which number nearly 100. They include "Apres une Reve". 1865. and "Clair de Lune". 1887. "Tuscan Serenade," like "Apres une Reve," is a setting of an Italian poem, translated into French by Romain Bussine, himself a singer. It was published in 1879 and Faure set it at some point during the preceding ten years. Scholars differ as to the exact date. English Text. adaptation of anonymous Italian text. O you who are soothed by a delightful dream, Sleeping calmly in your lonely bed, Awake and look at your serenader, The slave of your eyes, in the moolight night. Awake, my soul, my thought, Hear my voice carried on the breeze, Hear my voice singing. Hear my voice weeping in the dew. Below your window my voice dies away in vain, And every night I repeat the tale of my suffering, With no other shelter than the starry vault. The wind cuts my voice and the night is frigid. My song ends on a final strain, My lips tremble as the murmur "I love you. " I can sing no more. Ah. condescend to show yourself. Condescend to appear. If I were sure that you refuse to appear I would go away and forget you, I would ask slumber To lull me until the redness of morning, To lull me until I no longer loved you. The poem is in 3 sections, but Faure sets the first two parts in strophic form, echoing the melody in the piano accompaniment. The last 4 lines, however, contain new material. something of a departure from a structural point of view. Grainger heightens the contrast between the verses. he scores the first as a Euphonium solo, but scores the second for Band. the Euphonium takes the accompaniment, returning to the fore for the last, crucial, four lines. His instrumental colour concept is as strong as ever in this score. who else but Grainger would have asked for "Harps, Pianos, Marimbas" playing "massed if possible," thus capturing the mood of Tuscany as well as the content.

Vertaling

Tuscan Serenade. Euphonium Feature. Samengesteld door P. Grainger. Geregeld door Percy Aldridge Grainger. Voor Soloist. met Concert Band. Piccolo, fluiten, hobo's, fagot 1. 2, Eb klarinet. facultatief. , Bb Klarinet 1, Bb Klarinet 2, Bb Klarinet 3, Eb Klarinet. facultatief. , Bb Bass Clarinet, Bb sopraan saxofoon. facultatief. , Altsax 1. 2, tenor saxofoon, bariton saxofoon, bas Saxopho. Band Music. Graad 4. Score alleen. Duur 3. 30. Gepubliceerd door C. Alan Publications. CN.S11155. Angstaanjagend mooie, Grainger vangt de essentie van het lied Faure's. Een mooie euphonium solo zingt de melodie voordat de volledige ensemble drukt de sfeer van Toscane en het gedicht dat de Faure lied is gebaseerd op. Gabriel Faure. 1845-1924. openbaart zich het meest volledig in zijn liedjes, welk nummer bijna 100. Zij omvatten "Apres une Reve". 1865. en "Clair de Lune". 1887. "Toscaanse Serenade," zoals "Apres une Reve," is een instelling van een Italiaanse gedicht, in het Frans vertaald door Romain Bussine, zelf een zanger. Het werd gepubliceerd in 1879 en Faure zet het op een bepaald punt tijdens de voorafgaande tien jaar. Geleerden verschillen van mening over de exacte datum. Engels Tekst. aanpassing van anonieme Italiaanse tekst. O, gij die zijn verzacht door een heerlijke droom, slapen rustig in je eenzaam bed, wakker en kijk naar je Serenader, de slaaf van je ogen, in de moolight nacht. Ontwaak, mijn ziel, mijn gedachten, mijn stem horen gedragen op de wind, Hoor mijn stem zingen. Hoor mijn stem wenend in de dauw. Onder je raam mijn stem sterft weg tevergeefs, En elke nacht Ik herhaal het verhaal van mijn lijden, Met geen andere beschutting dan de sterrenhemel gewelf. De wind snijdt mijn stem en de nacht is frigide. Mijn nummer eindigt op een laatste stam, Mijn lippen trillen als het ruisen "I love you. "Ik kan niet meer zingen. Ah. verwaardigen om jezelf te laten zien. Verwaardigen om te verschijnen. Als ik er zeker van dat je weigert te verschijnen ik weg zou gaan en je vergeet, zou ik slaap vragen om mij wiegen tot de roodheid van de ochtend, Voor mij wiegen totdat ik je niet meer geliefd. Het gedicht is in 3 secties, maar Faure stelt de eerste twee delen in strofische vorm, in navolging van de melodie in de pianobegeleiding. De laatste 4 regels bevatten echter nieuw materiaal. iets van een vertrek van een structureel oogpunt. Grainger verhoogt het contrast tussen de verzen. hij scoort het eerst als een Euphonium solo, maar scoort de tweede for Band. het Euphonium neemt de begeleiding, terug te keren op de bres voor de laatste, cruciale, vier lijnen. Zijn instrumentale kleur concept is zo sterk als ooit in deze score. wie anders dan Grainger zou voor "Harps, Piano's, Marimbas" hebben gevraagd spelen "massale indien mogelijk," aldus het vastleggen van de sfeer van Toscane, alsmede de inhoud.