Bladmuziek $15.00

Oorspronkelijk

Tune in a Popular London Style. Percy Aldridge Grainger. English Horn sheet music. Grade 4.

Vertaling

Stem af op een populaire Londense stijl. Percy Aldridge Grainger. Engels Hoorn bladmuziek. Graad 4.

Oorspronkelijk

Tune in a Popular London Style composed by Percy Aldridge Grainger. 1882-1961. Arranged by B. Kopetz. For concert band. Piccolo, 1st & 2nd Flute, 1st & 2nd Oboe, English Horn, 1st & 2nd Bassoon, 1st Clarinet in Bb, 2nd Clarinet in Bb, 3rd Clarinet in Bb, Bass Clarinet in Bb, Soprano Saxophone, 1st & 2nd Alto Saxophone in Eb, Tenor Saxophone in Bb, Baritone Saxophone in Eb,. Band Music. Grade 4. Score only. Duration 3. 15. Published by C. Alan Publications. CN.10891. An air with a 'Music Hall' flavor embodying the London blend of gaiety with wistfulness so familiar in the performances of George Grossmith, Jr., and other vaudeville artists. Tune in a Popular London Style was 'An attempt to write an air with a 'Music Hall' flavor embodying the London blend of gaiety with wistfulness so familiar in the performances of George Grossmith, Jr., and other vaudeville artists. It consists of two strains, like the solo and chorus of music-hall ditties. The musical material, composed in London, dates from about 1912, and was worked out and scored during the winter of 1915. 16 in New York City and in railway trains. Notes derived form 'A Source Guide to the Music of Percy Grainger,' ed. by Thomas P. Lewis. While residing in London in 1915, Grainger and his mother made a quick decision to leave London. The Great War had just begun, and Rose Grainger worried about her son's career prospects if they remained in London. They boarded the Cunrad ship Laconia in Liverpool and reached Boston on September 8, 1915. Grainger merged into the musical life of New York City and began performing at the piano, earning him a wide reputation. Sixteen concerts were booked for New York with the leading orchestras, as well as numerous solo recitals. Other performances were scheduled in Philadelphia, Minneapolis, Boston and the Chicago orchestras. In the first season in America, Grainger's works received approximately one hundred performances, though Grainger was only invited to conduct but once. Although the success he was receiving as a pianist was unlike anything he received in Europe, he saw that his success as a performer was in danger of denying him any critical acclaim as a serious composer. As his career began to flourish, the need for increased travel became a necessity. Whenever Grainger traveled, he took the train. He loved railways, as they gave him the space to spread his manuscripts out and compose. He always traveled second class, and rarely took a sleeper, preferring to sleep sitting up. He would occasionally depart the train one station early and give the difference in fare to a local charity. It was partly during these trips on the train that Grainger scored In a Nutshell. In June of 1916, Grainger was invited to take part in the Norfolk, Connecticut Festival of Music. It was for this performance that he scored and put together an orchestral suite which he entitled In a Nutshell. Some of the sketches for the piece went back to 1905, and the suite was eventually published in four movements, the final movement being the well-known 'Gum-Suckers March'. originally entitled 'Cornstalks March-. Despite the mood of jollity of the suite, it is serious in intent and contains some of Grainger's most characteristic scoring. The first performance was conducted by Dr. Arthur Mees and Grainger was paid 500 for producing it. Notes derived from 'Percy Grainger' by John Bird.

Vertaling

Tune in a Popular London Style composed by Percy Aldridge Grainger. 1882-1961. Georganiseerd door B. Kopetz. Voor harmonieorkest. Klein, 1st. Band Music. Graad 4. Score alleen. Duur 3. 15. Gepubliceerd door C. Alan Publications. CN.10891. Een lucht met een 'Music Hall' smaak volgens de Londense mix van vrolijkheid met weemoed zo vertrouwd in de prestaties van George Grossmith, Jr, en andere vaudeville artiesten. Stem af op een populaire Londense stijl was 'Een poging om een ​​lucht schrijven met een' Music Hall 'smaak volgens de Londense mix van vrolijkheid met weemoed zo vertrouwd in de prestaties van George Grossmith, Jr, en andere vaudeville artiesten. Het bestaat uit twee stammen, zoals de solo en koor van music-hall deuntjes. Het muzikale materiaal, samengesteld in Londen, dateert uit ongeveer 1912, en werd uitgewerkt en scoorde tijdens de winter van 1915. 16 in New York en in het spoor treinen. Notes afgeleide vorm 'A Source Guide to the Music van Percy Grainger,' ed. by Thomas P. Lewis. Terwijl die in Londen in 1915, Grainger en zijn moeder maakte een snelle beslissing om Londen te verlaten. De Grote Oorlog was net begonnen, en Rose Grainger zorgen over loopbaanperspectief van haar zoon als ze bleven in Londen. Ze aan boord van het schip Cunrad Laconia in Liverpool en bereikte Boston op 8 september 1915. Grainger samengevoegd in het muzikale leven van New York City en begon op te treden aan de piano, wat hem een ​​grote reputatie. Zestien concerten werden geboekt naar New York met de belangrijkste orkesten, evenals talrijke solo recitals. Andere voorstellingen werden in Philadelphia, Minneapolis, Boston en Chicago orkesten gepland. In het eerste seizoen in Amerika, ontving werken Grainger's ongeveer honderd optredens, maar Grainger alleen was uitgenodigd om uit te voeren, maar zodra. Hoewel het succes dat hij ontving als pianist was in tegenstelling tot wat hij in Europa ontving, zag hij dat zijn succes als performer dreigde te ontkennen hem geen kritieken als een serieuze componist. Als zijn carrière begon op te bloeien, de behoefte aan meer reizen werd een noodzaak. Wanneer Grainger reisde, nam hij de trein. Hij hield van de spoorwegen, omdat zij gaf hem de ruimte om zijn manuscripten te verspreiden en te componeren. Hij reisde altijd tweede klasse, en zelden nam een ​​slaper, de voorkeur te slapen zitten. Hij zou zo nu en dan vertrekken de trein een station vroeg en geven het verschil in tarief voor een lokaal goed doel. Het was deels tijdens deze reizen op de trein die Grainger scoorde in het kort. In juni 1916, werd Grainger uitgenodigd om deel te nemen aan de Norfolk, Connecticut Festival of Music. Het was voor deze voorstelling dat hij scoorde en samen een orkestrale suite die hij recht in het kort. Sommige van de schetsen voor het stuk ging terug naar 1905, en de suite werd uiteindelijk gepubliceerd in vier delen, het laatste deel zijn de bekende 'Gum-Suckers maart'. oorspronkelijk getiteld 'Cornstalks maart-. Ondanks de sfeer van vrolijkheid van de suite, het is ernstig in opzet en bevat een aantal van de meest karakteristieke scoren Grainger's. Het eerste optreden werd uitgevoerd door dr. Arthur Mees en Grainger werd betaald 500 voor de productie ervan. Aantekeningen afgeleid van 'Percy Grainger' door John Bird.