Bladmuziek $50.50

Oorspronkelijk

Dmitri Shostakovich. 24 Preludes And Fugues For Piano Op.87 Vol 1. Sheet Music. Piano Solo. PF. Dmitri Shostakovich.

Vertaling

Dmitri Shostakovich. 24 preludes en fuga For Piano Op.87 Vol 1. Bladmuziek. Piano Solo. PF. Dmitri Shostakovich.

Oorspronkelijk

Just back from a trip to Leipzig in the early autumn of 1950 where he heard Bach's Well-Tempered Klavier at the Bicentennial Bach Competition played by the Russian pianist Tatiana Nikolaeva, Shostakovich began his own series of 24 Preludes and Fugues, Op. 87, based on Bach's model. He composed them quickly, starting on October 10, 1950, and finishing on February 23, 1951. While his work would pay homage to Bach, Shostakovich's work would have several fundamental differences. First, the order of the individual pieces would be organized around the circle of fifths with a prelude and fugue in the relative minor following each major key piece rather than in ascending semi-tonal order of Bach's work. Second, Shostakovich's pieces would be composed in order — that is, C major - A minor followed by G major - E minor followed by D major - B minor — and, more significantly, this order would have a sort of subliminal narrative sub-text, taking the music from the "innocent" tonal world of the C major Prelude and Fugue to the profound and sublime severity of the concluding D minor Prelude and Fugue. Finally, Shostakovich's work, although conservative in its counterpoint and harmony — that is, there are no examples of invertible or reversible themes or counterpoint and the pieces are for the most part recognizably tonal in language — is still clearly the work of a modernist composer. his counterpoint and harmony may be conservative but the emotional and spiritual worlds of the preludes and fugues is at once sincere and ironic. The result is a work which can not only stand comparison with Bach's Well-Tempered Klavier, it is both Shostakovich's masterpiece for the piano and one of the contrapuntal masterpieces of the twentieth century.

Vertaling

Net terug van een reis naar Leipzig in de vroege herfst van 1950, waar hij hoorde Bachs Wohltemperierte Klavier van het Bicentennial Bach Competition gespeeld door de Russische pianiste Tatiana Nikolaeva, Sjostakovitsj begon zijn eigen reeks van 24 preludes en fuga, Op. 87, op basis van Bachs model. Hij componeerde ze snel, te beginnen op 10 oktober 1950, en de afwerking op 23 februari 1951. Terwijl zijn werk eerbetoon zou betalen om Bach, zou Sjostakovitsj 'werk een aantal fundamentele verschillen hebben. Ten eerste zou de volgorde van de individuele stukken rond de kwintencirkel met een prelude en fuga in de relatieve mineur na elke belangrijke sleutel stuk eerder dan in oplopende semi-tonale orde van Bach's werk worden georganiseerd. Ten tweede zou Sjostakovitsj 'stukken worden samengesteld om - dat wil zeggen, C major - Een minor gevolgd door G major - E minor gevolgd door D major - B minor - en, belangrijker nog, deze orde zou een soort van subliminale narratieve subtekst hebben , het nemen van de muziek uit de "onschuldige" tonale wereld van de C-majeur Prelude en Fuga op de diepgaande en sublieme ernst van de afsluitende D minor Prelude en Fuga. Tot slot, Sjostakovitsj 'werk, hoewel conservatief in zijn contrapunt en harmonie - dat is, zijn er geen voorbeelden van inverteerbare of omkeerbare thema's of contrapunt en de stukken zijn voor het grootste deel herkenbaar tonale taal - is nog duidelijk het werk van een modernistische componist. zijn contrapunt en harmonie kan conservatief zijn, maar de emotionele en spirituele werelden van de preludes en fuga is tegelijk oprecht en ironische. Het resultaat is een werk dat niet alleen kan staan ​​vergelijking met Bach's Wohltemperierte Klavier, het is zowel Shostakovich's meesterwerk voor de piano en een van de contrapuntische meesterwerken van de twintigste eeuw.