Bladmuziek $15.71

Oorspronkelijk

John McCabe. Spielend. Violin 1 Part. Sheet Music. Violin. VLN. John McCabe.

Vertaling

John McCabe. Spelen. Viool 1 Part. Bladmuziek. Viool. VLN. John McCabe.

Oorspronkelijk

Spielend for two violins was written during the summer and early autumn of 2003, and is based on the idea of the two instruments not only playing the instruments but also playing in the sense of sport, i. playing their themes off against each other and playing with the musical material. There are times, for instance, when they seem to be having a contest to see who can finish the themes first, or who can divert the other’s attention to a new texture or rhythm. The title, the German word for "playing", also refers in a way to the composer himself exploring the themes, harmonies and rhythms - particularly notable in this respect is the large central slow section, which contrasts two altered reminiscences of the Violin Sonata of Poulenc. a composer whose music is very dear to me. with the gradual expansion of a fugue from two parts to eight. four in each violin. Fugue, after all, is in a sense an example of a composer making sport, however seriously, with the themes. So the work is a kind of extended musical pun, lasting about fifteen minutes in all and being performed without a break. Though the central section is slow, the outer ones are quick and energetic, emphasizing especially the idea of activity and vigour - the ending, however, may catch the unwary listener by surprise. The first performance was given by Philippa Mo and Peter Sheppard Skærved in Leighton House, London, on 7th May, 2004. "John McCabe's new 'Spielend' strikes me as a miniature masterpiece. a highly charged 15-minute piece in which the violins chase or echo each other in a thousand different ways, including a fugure in which, as with Bach, two instruments seemed to suggest a dozen voices. - Richard Morrison, The Times, 11. 05. 2004.

Vertaling

Spielend voor twee violen werd tijdens de zomer en de vroege herfst van 2003 geschreven, en is gebaseerd op het idee van de twee instrumenten niet alleen het spelen van de instrumenten, maar ook het spelen in de betekenis van sport, ik. het spelen van hun thema's tegen elkaar uit en spelen met het muzikale materiaal. Er zijn momenten, bijvoorbeeld wanneer ze lijken te hebben een wedstrijd om te zien wie de thema's eerste kan afmaken, of die de aandacht van de ander kan leiden tot een nieuwe structuur of een ritme. De titel, het Duitse woord voor "het spelen", verwijst ook een manier om de componist zelf verkennen van de thema's, harmonieën en ritmes - bijzonder opmerkelijk in dit verband is de grote centrale langzame deel, die twee veranderde herinneringen van de Violin Sonata van contrasten Poulenc. een componist wiens muziek is mij zeer dierbaar. met de geleidelijke uitbreiding van een fuga uit twee delen tot acht. vier in elke viool. Fuga, tenslotte, is in zekere zin een voorbeeld van een componist maken van sport, maar serieus, met de thema's. Dus het werk is een soort uitgebreide muzikale woordspeling, die ongeveer vijftien minuten in alle en wordt uitgevoerd zonder onderbreking. Hoewel het middendeel is traag, de buitenste snel en energiek, wees vooral het idee van de activiteit en kracht - het einde kan echter unwary luisteraar verrassen. De eerste uitvoering werd gegeven door Philippa Mo en Peter Sheppard Skærved in Leighton House, Londen, op 7 mei 2004. "John McCabe's nieuwe 'SPIELEND' lijkt mij een miniatuur meesterwerk. een zeer geladen 15 minuten tunnel waarin de violen jagen of echo elkaar duizend verschillende manieren, waaronder een fugure waarbij als Bach, leek twee instrumenten een tiental stemmen suggereren. - Richard Morrison, The Times, 11. 05. 2004.