Bladmuziek $17.29

Oorspronkelijk

John Tavener. The Myrrh-Bearer. Viola Part. Sheet Music. Viola. VLA. John Tavener.

Vertaling

John Tavener. De Mirre-Drager. Viola Part. Bladmuziek. Violet. VLA. John Tavener.

Oorspronkelijk

This work for viola, chorus and percussion was commissioned by the London Symphony Chorus, and was first performed in October 1994 at the Barbican Hall, London by Yuri Bashmet and the London Symphony Chorus conducted by Stephen Westrop. The remarkable text of the Troparion, written by the great Byzantine poetess-nun Cassiana, was the inspiration of The Myrrh-Bearer. The text informed the architecture of the music. The viola solo represents Mary Magdalen, as the cello solo represented the Mother of God on The Protecting Veil. This is where the resemblance between the two pieces ends. In The Myrrh-Bearer the Chorus symbolises ‘us’, the ‘sins of the world’, from ‘stylized dictatorships’ to ‘the frivolous inane escapist vanities of the world,’ the to cries of ‘help’ after the cosmic catastrophe, and finally reaching an apocalyptic climax in the words, ‘We have no king by Caesar. ’ a downright condemnation of God in the Earthly power. In a surreal way the Magdalen’s ‘sin’ shines through in the viola music, because she recognises the Godhead, and the endless ‘Kyrie eleison’ chanted by the semi-chorus represents her repentance and whatever is left of a ‘repentant’ world. The Myrrh-Bearer explores the whole range of the viola, climbing from the depths up to the highest notes, and then falling again at the end, after the Magdalen’s recognition of the Risen Christ – ‘Rabboni. The last stroke of the gong in the viola’s final bottom C, gives a deliberately ominous end to the piece. This is a special item which is made to order. Please e-mail our Mail Order Department for further information.

Vertaling

Dit werk voor altviool, koor en slagwerk werd in opdracht van het London Symphony Chorus en werd voor het eerst uitgevoerd in oktober 1994 in de Barbican Hall, Londen door Yuri Bashmet en het London Symphony Chorus-olv Stephen Westrop. De opmerkelijke tekst van de troparion, geschreven door de grote Byzantijnse dichteres-nun Cassiana, was de inspiratie van de Mirre-Drager. De tekst op de hoogte van de architectuur van de muziek. De altviool solo vertegenwoordigt Maria Magdalena, zoals de cello solo vertegenwoordigde de Moeder van God op het beschermen van Veil. Dit is waar de gelijkenis tussen de twee stukken einden. In De Mirre-Drager symboliseert het Chorus 'wij', de 'zonden van de wereld', van 'gestileerde dictaturen' naar 'het frivole zinloze escapistische ijdelheden van de wereld, "de kreten van' hulp 'na de kosmische catastrofe, en uiteindelijk het bereiken van een apocalyptische climax in de woorden: 'Wij hebben geen koning door Caesar. 'Een regelrechte veroordeling van God in het aardse macht. In een surrealistische manier waarop de Magdalena 'zonde' schijnt door in de altviool muziek, want ze herkent de Godheid, en de eindeloze 'Kyrie eleison' gezongen door de semi-koor vertegenwoordigt haar berouw en wat er over is van een 'berouwvolle' wereld. De Mirre-Drager verkent het hele scala van de altviool, het beklimmen van de diepten tot aan de hoogste noten, en dan weer vallen aan het einde, na de Magdalen's erkenning van de verrezen Christus - 'Rabboeni. De laatste slag van de gong in de viola's laatste bodem C, geeft een bewust onheilspellende einde aan het stuk. Dit is een speciaal item dat op bestelling wordt gemaakt. Stuur dan een e-mail onze Mail Order afdeling voor meer informatie.