Componisten

Claude Debussy

Piano
Stem
Orkest
Mixed chorus
Quatre-mains
Cello
Sopraan
Viool
Harp
Klarinet
Lied
Piece
Dans
Suite
Melodie
Chanson
Sonate
Religious music
Ballet
Toneelmuziek
op populariteit

#

12 Chants12 Pièces pour grand orgue (12 stukken voor orgel)12 Songs (12 Nummers)2 Romances3 Ballades de François Villon3 Chansons de Bilitis3 Chansons de Charles d'Orléans (3 Chansons de Charles d'Orleans)3 Chansons de France3 Mélodies de Verlaine (3 Melodies Verlaine)3 Poèmes de Stéphane Mallarmé (3 Gedichten van Stephane Mallarme)4 Mélodies de Claude Debussy

A

Aimons-nous et dormons (Wij houden van en slaap)Album of 5 Pieces for the PianoApparition (Verschijning)Ariettes oubliées (Vergeten Ariettes)

B

BalladeBeau soirBerceuse héroïque (Heldhaftige slaapliedje)Berceuse pour 'La tragédie de la mort'

C

Children's CornerCinq poèmes de Charles Baudelaire (Vijf gedichten van Charles Baudelaire)

D

Dans le jardin (In de tuin)Danse (Dans)Danse bohémienne (Zigeuner dans)Danse sacrée et danse profane (Profane en sacrale dans dans)Deux ArabesquesD'un cahier d'esquisses (Van een schetsboek)

E

En blanc et noir (Zwart en wit)Estampes (Prints)

F

Fantaisie for piano and orchestraFêtes galantes (Vakantie galante)Fêtes galantes, 1er recueilFêtes galantes, 2ème recueilFleur des blés (Tarwebloem)

H

Hommage à Haydn

I

Images (Afbeeldingen)Images oubliées (Vergeten beelden)Images pour orchestre (Images voor orkest)Images, 1ere sérieInvocation (Aanroeping)

J

Jeux

K

Khamma

L

La belle au bois dormant (The Sleeping Beauty)La boîte à joujoux (Box speelgoed)La cathédrale engloutie (De kathedraal Verdronken)La Damoiselle élueLa MerLa plus que lente (De langzamer dan)Le Martyre de saint SébastienLe promenoir des deux amants (De promenade van de twee geliefden)Le roi LearLe triomphe de BacchusL'enfant prodigue (De verloren zoon)Les angélus (Het Angelus)Les soirs illuminés par l'ardeur du charbonLindarajaL'isle joyeuse (De vrolijke eiland)

M

MandolineMarche écossaise sur un thème populaire (Schotse lopen op een populair thema)Masques (Maskers)MazurkaMorceau de concours (Songfestival)

N

Nocturne (Nachtelijk)Nocturne et ScherzoNocturnes (Nacht)Noël des enfants qui n'ont plus de maisons (Kerst kinderen die geen woningen)Nuit d’étoiles (Star nacht)Nuits blanches (Slapeloos)

P

PantomimePaysage sentimental (Paysage sentimentele)Pelléas et Mélisande (Pelleas et Melisande)Petite pièce (Kleine kamer)Petite suitePiano Trio in G majorPièce pour le Vêtement du blessé (Ruimte voor kleding gewond)PierrotPour le piano (Voor piano)Prélude à l'après-midi d'un faunePréludes, Livre 2Première rhapsodie (Eerste rhapsody)Printemps (Voorjaar)Proses lyriques (Lyrisch proza)

R

Rapsodie for Orchestra and Saxophone (Rapsodie voor orkest en saxofoon)Rêverie (Mijmering)Rodrigue et ChimèneRondeau

S

Six épigraphes antiquesSix sonatas for various instrumentsSix sonatas for various instrumentsString QuartetSuite bergamasqueSymphony in B minorSyrinx

T

The Little Nigar

V

Valse romantiqueViolin SonataVoici que le printemps (Hier het voorjaar)Votre âme est un paysage choisi (Je ziel is een gekozen landschap)

Z

Zéphyr (Zephyr)

É

Élégie (Élegie)Études
Wikipedia
Claude Achille Debussy (Saint-Germain-en-Laye, 22 augustus 1862 – Parijs, 25 maart 1918) was een Frans componist die vernieuwing bracht binnen de klassieke muziek.
Bach, die Onze Lieve Heer van de muziek, tot wie elke componist zou moeten bidden alvorens aan het werk te gaan, om zich voor middelmatigheid te behoeden.
Hoewel Claude van eenvoudige komaf was en er binnen het gezin Debussy weinig aan muziek werd gedaan, werd zijn talent al vroeg ontdekt. Dankzij bemiddeling van madame Mauté, de schoonmoeder van de dichter Paul Verlaine, mocht hij in 1873 naar het Conservatoire de Paris, waar hij pianoles kreeg van Antoine François Marmontel en harmonieleer van Émile Durand. Ook volgde hij korte tijd lessen bij César Franck.
In 1879 vroeg de weldoenster van Tsjaikovski, gravin Nadezjda Filaretovna von Meck, aan Marmontel of hij een geschikte jonge pianist wist voor haar huistrio. Hij maakte haar attent op Debussy. Zijn spel viel zodanig in de smaak dat hij in 1882 met de familie von Meck naar Rusland ging. Na terugkeer volgde hij compositielessen bij Ernest Guiraud, die hem adviseerde eenvoudiger te schrijven, wilde hij in aanmerking komen voor de Prix de Rome.
In 1884 lukte hem dit met zijn cantate L'enfant prodigue, hoewel de componist Charles Gounod, die hem als genie beschouwde, voor hem in de bres moest springen. De toekenning van de prijs stelde Debussy in staat twee jaar in Rome te werken en te studeren. Dit overigens niet naar eigen genoegen, want het verblijf aldaar werd door hem als een kwelling ervaren. Hij zei niet tegen het klimaat te kunnen, zich niet te interesseren voor de antieke kunst en zich regelrecht te ergeren aan de feesten die hij moest bijwonen. Hier schreef hij het orkeststuk Printemps, dat door de jury in Parijs werd weggehoond. De secretaris van de Académie schreef in zijn rapport dat het zeer wenselijk zou zijn als Debussy zich niet verloor in dit soort impressionisme, dat hij als een van de gevaarlijkste vijanden van kunstwerken beschouwde. Debussy was inmiddels bezig aan een derde werk, getiteld La Demoiselle élue, op een vertaalde tekst van Dante Gabriel Rossetti, maar voor hij het voltooid had was hij al uit Rome vertrokken, nog voor de twee jaren voorbij waren. De jury weigerde Printemps uit te laten voeren, waarop Debussy zich verzette tegen een uitvoering van La Demoiselle élue. Hiermee was de breuk tussen hem en de leiders van de Académie volkomen.
Gedurende een bezoek aan Bayreuth (1888-89) kwam Debussy in contact met de muziek van Richard Wagner, die een dwingende greep op zijn werk leek te krijgen. Tijdens de Wereldtentoonstelling van 1889 in Parijs raakte hij echter onder de bekoring van Spaanse en vooral ook Javaanse muziek, met name van de klanken van de gamelan. Hierdoor lukte het hem onder de invloed van Wagner uit te komen en een hoogst oorspronkelijke, eigen klanktaal te ontwikkelen.
In 1899 huwde Debussy Rosalie Texier, een meisje van eenvoudige komaf, dat hem voorbeeldig terzijde stond in de moeilijke tijd voordat hij bekendheid begon te genieten. In 1904 wenste Debussy echter van haar te scheiden om te kunnen trouwen met hun gezamenlijke vriendin Emma Bardac-Moyse. Door dit tweede huwelijk kwam hij in aanraking met de "betere kringen", hoewel dit niet betekende dat er een einde kwam aan zijn financiële zorgen.
In 1901 werd Debussy muziekrecensent voor de Revue Blanche. Later schreef hij ook voor andere bladen. Een bloemlezing hiervan werd na zijn dood gebundeld onder de titel Monsieur Croche Anti-dilettante.
Vanaf 1909 wist Debussy dat hij aan darmkanker leed. Daarnaast was het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog een grote domper, waardoor hij het maandenlang niet kon opbrengen te componeren. Toch wist hij zich hiervan te herstellen. In deze tijd schreef hij nog werken als de Douze études, En blanc et noir en de Six sonates pour divers instruments, waarvan hij er overigens slechts drie kon voltooien. Debussy stierf tijdens het laatste Duitse offensief toen Parijs met langeafstandsgeschut en vanuit luchtschepen werd gebombardeerd. Omstandigheden noopten tot een informele begrafenis op het kerkhof van Passy.
Debussy heeft de muziek in heel nieuwe banen geleid. Met zijn aparte klankcombinaties en harmonieën schreef hij tal van originele werken, waaronder:
De term "impressionisme" wordt vaak gebruikt om muziek van Debussy te omschrijven, hoewel dit door sommigen (ook de toondichter zelf) werd betwist. De term had de negatieve klank van vaagheid en gebrek aan structuur. In een brief uit 1908, schreef de componist: "Ik probeer 'iets anders' te doen – een soort realiteiten – wat door imbecielen 'impressionisme' wordt genoemd". Elders merkte Debussy eens op: "Muziek is gemaakt van kleuren en afgepaste ritmes".
Enkele kenmerken zijn:
Voor de complete lijst met Debussy's composities (volgens de nummering van François Lesure en tevens geordend op bezetting):
Beschrijvingen van zijn composities zijn te vinden in de categorie Compositie van Claude Debussy.
Zoals veel muziek van andere componisten is ook muziek van Debussy gebruikt in speelfilms, documentaires en commercials. Een paar voorbeelden:
Haendel · Lulli · Scarlatti · Mozart · Cherubini · Weber · Berlioz · Chopin · Liszt · Wagner · Gounod · Reincken · Schuijt · Obrecht · Sweelinck · Orl. Lassus · Clemens n.P. · Wanning · Brahms · Rubinstein · Niels Gade · Verhulst · Schumann · Mendelssohn · Schubert · Spohr · v. Beethoven · Haydn · Bach · Strawinsky · Pijper · Ravel · Reger · Wagenaar · Tschaikovsky · Zweers · Bruckner · Mahler · Franck · Diepenbrock · Debussy · Dopper · Rich. Strauss · Röntgen · Bartók · Dvořák