Componisten

Frank Bridge

Piano
Viool
Cello
Altviool
Stem
Orkest
String ensemble
Orgel
Mixed chorus
Fluit
Piece
Lied
Pastorale
Suite
Sonate
Fantasie
Volksmuziek
Symfonisch gedicht
Dans
Berceuse
op populariteit

#

2 Old English Songs, H.1192 Pieces for Viola2 Poems, H.1182 Songs after Heine, H.27 (2 Nummers na Heine, H.27)3 Dances, H.43 Idylls, H.673 Improvisations for the Left-Hand, H.134 (3 Improvisaties voor de linker, H.134)3 Lyrics, H.1613 Miniature Pastorals, Set 1, H.1273 Miniature Pastorals, Set 2, H.1493 Piano Pieces, H.1083 Pieces for Organ, H.1903 Pieces for Organ, H.633 Poems, H.112 (3 Gedichten, H.112)3 Sketches, H.684 Short Pieces for Violin and Piano, H.104 (4 Korte stukken voor viool en piano, H.104)6 Organ Pieces, H.56, 106

A

A Fairy Tale, H.128A Prayer, H.140Adoration, H.57 (Aanbidding, H.57)Allegro appassionato, H.82An Irish Melody 'The Londonderry Air', H.86 (Een Ierse Melody 'The Londonderry Air', H.86)

B

Berceuse (Slaapliedje)

C

Capriccio No.1, H.52Capriccio No.2, H.54bCello Sonata, H.125Characteristic Pieces, H.126 (Karakteristiek Pieces, H.126)Come to Me in My Dreams, H.71 (Kom tot Mij in Mijn Dromen, H.71)Cradle Song for Violin and Piano, H.96 (Cradle Song voor viool en piano, H.96)

D

Divertimenti for Wind Quartet

E

Elegy, H.47

F

Fair Daffodils, H.51 (Fair narcissen, H.51)

G

Gondoliera, H.80

I

In Autumn, H.162 (In de herfst, H.162)

L

Lament, H.117Lento, H.139Love Went a-Riding, H.114 (Liefde Ging een-Riding, H.114)

M

Mélodie for Violin and Piano, H.99 (Melodie voor viool en piano, H.99)Miniatures, H.87-89 (Miniaturen, H.87-89)

N

Norse Legend, H.60Novelletten, H.44

P

Phantasie for Piano Trio, H.79Phantasie for String Quartet, H.55 (Phantasie voor strijkkwartet, H.55)Phantasy for Piano Quartet, H.94Piano Quintet, H.49Piano Sonata, H.160Piano Trio No.2, H.178

S

Sea Idyl, H.54a (Zee Idyl, H.54a)Sir Roger de Coverley, H.155So Early in the Morning, H.130 (Zo vroeg in de ochtend, H.130)So Perverse, H.61 (Dus Perverse, H.61)String Quartet No.1, H.70String Quartet No.2, H.115String Sextet, H.107Suite for String Orchestra, H.93Summer, H.116 (Zomer, H.116)

T

The Hour Glass, H.148The Last Invocation, H.136The Sea, H.100The Violets Blue, H.69 (De Viooltjes Blauw, H.69)Thy Hand in Mine, H.124Tis but a Week, H.146 (Tis maar een week, H.146)

V

Violin Sonata, H.183

W

Winter Pastoral, H.168 (Winter Pastorale, H.168)
Wikipedia
Frank Bridge (Brighton, 26 februari 1879 – Eastbourne, 10 januari 1941) was een Engelse componist.
Bridge studeerde aan het Royal College of Music in Londen van 1899 tot 1903 onder Charles Villiers Stanford. Hij speelde altviool in een aantal strijkkwartetten, in het bijzonder het English String Quartet, en viel soms in als dirigent voor Henry Wood. Nadat hij het patronaat van Elizabeth Sprague Coolidge had ontvangen, wijdde hij zich aan het componeren. Hij gaf privéles aan een groot aantal leerlingen van wie de bekendste Benjamin Britten is. Die voerde later veel muziek van hem uit en bewees hem eer met de Variations on a Theme of Frank Bridge (1937), gebaseerd op het thema van de derde van Bridges Three Idylls for String Quartet (1906).
Onder Bridges werken bevinden zich De zee-suite (1911) voor orkest, Oration (1930) voor cello en orkest en de opera The christmas rose, die in première ging in 1932. Vandaag de dag wordt hij vooral gewaardeerd om zijn kamermuziek. Zijn vroege werken zijn in het laatromantisch idioom, maar latere stukken als het derde (1926) en vierde (1937) strijkkwartet zijn - harmonisch gezien - vooruitstrevender en karakteristieker. Zij tonen invloed van de Tweede Weense School. Zijn werken laten ook harmonische invloeden horen van Maurice Ravel en in het bijzonder Alexander Skrjabin.
Een van zijn karakteristiekste harmonieën is het "Bridge"-akkoord, namelijk het tegelijk klinken van het c mineur- en D majeur-akkoord, dat een ontroerend effect heeft in There Is a Willow Grows Aslant a Brook en in zijn enige pianosonate (1922-2). Hij schreef dit werk ter herinnering aan Ernest Farrar.
Een van zijn bekendste werken is Moto perpetuo voor viool, geschreven in 1900, gereviseerd in 1911. Andere regelmatig uitgevoerde werken zijn Tempo | Adagio in E voor orgel, Rosemary voor piano, het Fantasie pianokwartet (1910), een pianokwintet (1904/5 bew. 192) en de cellosonate in d-mineur (1913-17). Het Scherzetto voor cello (1902) werd herontdekt in de bibliotheek van het Londense Royal College of Music door de cellist Julian Lloyd Webber.
Zie verder: Oeuvre van Frank Bridge.