Componisten

Josephine Lang

Piano
Stem
Alt
Cello
Bariton
Sopraan
Lied
Lied
Dans
Marche
Sacred songs
Religious music
Wals
Mazurka
Piece
Elegies
op populariteit

#

1 Lied and 1 Walzer (1 Lied en 1 Walzer)2 Lieder from 'Die Landparthie'2 Lieder, Op.282 Lieder, Op.302 Mazurkas, Op.493 Klavierstücke (3 Piano Pieces)3 Lieder, Op.233 Lieder, Op.84 Deutsche Lieder, Op.34 Deutsche Lieder, Op.44 Deutsche Lieder, Op.54 Deutsche Lieder, Op.65 Gesänge, Op.435 Lieder aus dem 'Trompeter von Säckingen', Op.456 Deutsche Lieder, Op.116 Deutsche Lieder, Op.14 (6 Duitse Songs, Op.14)6 Deutsche Lieder, Op.156 Deutsche Lieder, Op.26 Deutsche Lieder, Op.276 Deutsche Lieder, Op.406 Gesänge, Op.76 Lieder, Op.106 Lieder, Op.126 Lieder, Op.136 Lieder, Op.256 Lieder, Op.266 Lieder, Op.9

A

Am Bache, Op.20An die ThräneApollo-MarschAuf der Reise, Op.22

D

Danse infernale, Op.46Deutscher Sieges-Marsch, Op.48

E

Elegie auf den Tod Ludwig Uhlands, Op.31 (Elegie over de dood van Ludwig Uhland, Op.31)

G

Gruss in die Ferne, Op.44

H

Hochzeits-Marsch, Op.42

I

Ich möchte heim!, Op.41In der Dämmerung, Op.50

L

Lieder des Leids, Op.29Liederbuch

O

Ostern (Pasen)
Wikipedia
Josephine Caroline Lang (München, 14 maart 1815 – Tübingen, 2 december 1880) was een Duits componiste. Ze was de dochter van violist Theodor Lang en operazangeres Regina Hitzelberger. Haar moeder leerde haar piano spelen als kind. Op 5-jarige leeftijd bleek Lang een groot talent voor het componeren te hebben. Op 11-jarige leeftijd begon ze zelf met pianolessen te geven. Dankzij haar grootvader Joseph Stieler leerde Lang componisten als Felix Mendelssohn en Ferdinand Hiller kennen. Zij zorgden ervoor dat Lang muziektheorie leerde en gebruikten hun connecties om haar muziek te publiceren. Zelfs Robert Schumann gaf een van haar liederen uit in het Neue Zeitschrift für Musik in 1838.
Lang leed reeds vanaf een zeer jonge leeftijd aan een zwakke gezondheid. Tijdens een uitvoering voor de koning en koningin van Beieren, merkte koningin Caroline Augusta van Beieren Langs slechte gezondheidstoestand op. Ze zond Lang naar Kreuth in de Duitse Alpen om er te herstellen. Tijdens haar verblijf in de Alpen ontmoette Lang Christian Reinhold Köstlin, een advocaat die van poëzie hield en les gaf aan de Eberhard-Karls-Universiteit. De ontmoeting resulteerde in een gelukkig huwelijk.
Köstlin overleed in 1856. Vermoedelijk was de oorzaak kanker. Om haar gezin te onderhouden begon Lang opnieuw met componeren en lesgeven. Na enkele financiële problemen en onsuccesvolle pogingen om haar muziek uit te geven, contacteerde Lang Ferdinand Hiller en Clara Schumann met een vraag om hulp. Clara organiseerde een benefietconcert waar zij zelf pianomuziek speelde van Lang. Hiller publiceerde een biografisch essay over Lang in 1867. Dankzij dit essay werd Lang een prominent componist die voldoende succes kende om haar werk te publiceren.
Langs laatste jaren waren gevuld met trauma en ziekte. Ze overleefde haar 3 zonen. Nadat haar 2 dochters in het huwelijk traden in 1868 en 1870, bleef Lang alleen achter. Hoewel ze nog steeds componeerde en pianoles gaf, viel ze ten prooi aan zware ziektes. Op 1 december 1880 overleed ze aan een hartaanval.
In Verzameling liederen op teksten van Reinhold Köstlin, 2008:
(Alle jaartallen betreffen het moment van publicatie en niet van creatie)